Kamica nerkowa (łac. nephrolithiasis, urolithiasis) jest chorobą układu moczowego, polegającą na wytrącaniu się kryształków substancji rozpuszczalnych w moczu (w efekcie jego zaburzonego przepływu), co w dalszej kolejności doprowadza do tworzenia się nierozpuszczalnych złogów zwanych potocznie kamieniami.
Zwykle składają się one z fosforanu, fosforanu magnezowo-amonowego, szczawianu, wapnia, kwasu moczowego lub cystyny. W zależności od rodzaju złogów, kamica nerkowa przybiera kilka różnych form, z przyporządkowanym odmiennym nazewnictwem:
- kamica szczawianowa,
- kamica moczanowa,
- kamica fosforanowa,
- kamica cystynowa.
Kamica nerkowa - ryzyko zachorowalności
Choroba ta dotyka w głównej mierze ludzi młodych po trzydziestym roku życia, zamieszkujących raczej kraje wysoko rozwinięte. Wiąże się to ze zwiększonym spożyciem mięsa i soli. Średnio na kamicę nerkową choruje ok. 5-7% populacji:
Choć wyeliminowanie lub ograniczenie spożycia mięsa oraz soli bez wątpienia pozwoli w dużej mierze ograniczyć ryzyko zachorowania na kamicę nerkową, to jednak istotne są tu także predyspozycje genetyczne. Jak się bowiem okazuje ryzyko zachorowania znacznie wzrasta, gdy w rodzinie były przypadki osób, borykających się z ta dolegliwością.
Kamica nerkowa - leczenie
Leczenie kamicy nerkowej nie jest łatwe i wiąże się niestety z dużym bólem. Ponadto w aż 25% przypadkach konieczne jest chirurgiczne usunięcie lub rozbijanie kamienia, ponieważ jego wielkość uniemożliwia swobodne przejście przed kanaliki moczowe.
W sytuacji rozpoznania przez chorego typowym objawów, jakie pojawiają się w bardziej zaawansowanym stadium chorobowym, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, w celu ustalenia dalszego leczenia.
Typowymi objawami są:
- częste i bolesne oddawanie niewielkich ilości moczu,
- ból promieniujący od brzucha do krocza,
- krwiomocz,
- kolka nerkowa,
- nudności i wymioty,
- gorączka.
Doraźną pomocą w uśmierzeniu bólu, w oczekiwaniu na wizytę u lekarza specjalisty, mogą być leki przeciwbólowe i rozkurczowe oraz przyjmowanie bardzo dużej ilości płynów, które pomogą wypłukać złogi.
Jeśli kolka nerkowa wiąże się z bardzo dużym bólem, wówczas lekarz urolog zaleci silniejsze lekarstwa opioidalne.
Najbardziej inwazyjnymi metodami leczenia są zabiegi chirurgiczne. Są one jednak wykonywane tylko wówczas, gdy kamień nerkowy blokuje przepływ moczu, a jego samodzielne wydalenie nie jest możliwe:
- litotrypsja pozaustrojowa - rozbijanie kamieni falą wstrząsową,
- nefrolitotrypsja przezskórna - rozdrobnienie kamienia przez skórne nacięcie,
- ureterorenoskopia - rozdrobnienie kamienia przez wziernik sunięty do cewki moczowej..
