Z polietylenem każdy z nas ma styczność na co dzień. Mimo tego, że często nie wiemy wiele na temat tego materiału konstrukcyjnego, w zasadzie trudno uniknąć przedmiotów, które by go nie zawierały. Polietylen ma świetne właściwości ślizgowe, jest materiałem całkowicie obojętnym fizjologicznie, dlatego z powodzeniem można go stosować do produkcji opakowań, gdyż nie ma szkodliwego działania podczas kontaktu z żywnością. To najczęściej stosowane tworzywo sztuczne w przemyśle spożywczym. Co jeszcze warto wiedzieć o PE?
Polietylen - czym jest?
Polietylen to inaczej polieten lub polimer etenu. Jego symbol przemysłowy to PE, dlatego często na opakowaniach widzimy właśnie te litery. Jest niezwykle giętki, termoplastyczny, woskowaty. Swoją elastyczność traci pod wpływem wilgoci lub działania światła słonecznego. Polietylen często jest wykorzystywany do produkcji folii. Folie z PE cechują się niską przenikalnością dla pary wodnej, ale łatwo przepuszczają pary substancji organicznych. Co więcej, folie z polietylenu nie są odporne na węglowodory, natomiast wykazują się odpornością na działanie zasad, soli, roztworów kwasów i niską temperaturę.
Właściwości polietylenu
Wyróżniamy cztery rodzaje polietylenu:
- HDPE - polietylen o dużej gęstości
- MDPE - polietylen o średniej gęstości
- LDPE - polietylen o niskiej gęstości
- LLDPE - polietylen liniowy o niskiej gęstości
Do ogólnych właściwości polietylenu należą: wysoka odporność na uderzenie, ścieranie, korozję, niska gęstość i waga, dobre właściwości cierno-ślizgowe, dobra stabilność wymiarowa, zerowa absorpcja wilgoci, dobra odporność chemiczna, wysoka zdolność do tłumienia drgań czy obojętność fizjologiczna. To dlatego polietylen wykorzystuje się w przemyśle spożywczym, maszynowym, automotive oraz wszędzie tam, gdzie mamy do czynienia z liniami przemysłowymi.
Jeśli chodzi o garść historii PE, warto wiedzieć, że pierwszym chemikiem, który zsyntetyzował polietylen był Hans von Pechman, który wytworzył go w 1898 roku podczas ogrzewania diazometanu. Jego współpracownicy zbadali substancję i nadali jej nazwę polietylen. Jego produkcja została rozpowszechniona jednak dopiero w latach 30-tych ubiegłego wieku.