Zdrowie

Relaksacja neuromięśniowa jest potężnym narzędziem do redukcji stanów nadmiernego stresu i lęku. Jest stosowana w czasie terapii np. nerwic lękowych. W czasie terapii pacjent uczy się jak ją stosować, by później samodzielnie ją wykonywał jako codzienną formę autoterapii.


Relaksacja neuromięśniowa jest to system postępowania polegający na napinaniu i rozluźnianiu poszczególnych partii mięśni całego ciała (relaksacja neuromięśniowa czynna) lub tylko na rozluźnianiu mięśni (relaksacja neuromięśniowa bierna). W wyniku tej procedury możemy osiągnąć stan całkowitej relaksacji, który leczy stany napięcia psychicznego i lęk które są osiowymi objawami nerwic.


Relaksacja neuromięśniowa jest umiejętnością – trzeba ją ćwiczyć codziennie. Nie wolno też relaksacji wykonywać pośpiesznie, gdyż zaprzecza to jej filozofii. Trzeba ją wykonywać w zamkniętym, spokojnym pomieszczeniu – w pozycji siedzącej, półleżącej lub leżącej. Najlepiej rozluźnić ubranie, ściągnąć okulary, wyjąć szkła kontaktowe, ściągnąć zegarek. Trzeba wyłączyć telefony. Najlepiej wykonywać ją przed obiadem lub przed kolacją, żeby mechanizmy trawienne nie przeszkadzały w relaksacji.

3

W czasie relaksacji należy normalnie oddychać lub brać oddech przy napinaniu mięśni i robić wydech przy rozluźnianiu ich.
Badania pokazują, że regularne stosowanie relaksacji jest skuteczne w leczeniu:  bezsenności, nadciśnienia samoistnego, bólów głowy, lęku, nadmiernego napięcia.

Prowadzi też do wytworzenia się tzw. postawy antystresowej, która pomaga w różnego rodzaju trudnych sytuacji życiowych, oraz do podwyższenia samooceny co jest ważne w leczeniu depresji.

Nie ma szczególnych przeciwwskazań do jej stosowania. Należy jednak pamiętać, że prowadzi ona do zmniejszenia ciśnienia krwi – dlatego trzeba stosować mechanizmy powolnego „wybudzenia”. Jeśli w trakcie treningu zacznie nieprzyjemnie kręcić się w głowie należy otworzyć oczy i chwilę poczekać (występuje to niezwykle rzadko).


Artykuł zaczerpnięty ze strony ośrodka psychoterapii.
Psychoterapia-Drzwi.pl